2014 6 Kilmakillogue - Lough Inchiquin
Donderdag 14 augustus Etappe 5
Ondanks de drank of misschien wel juist dankzij, zijn we aardig fit vanmorgen. De benen zijn ook weer wat tot rust gekomen, dus we zijn klaar voor de volgende drie wandeldagen. Bij het ontbijt krijgt Marion vandaag naast de omelet ook flink wat gerookte zalm en ik naast de omelet een enorme hoeveelheid kaas. Daar zullen we tot lunchtijd wel op kunnen teren. We betalen Helen en tot onze verrassing kost het hier maar € 50,- per nacht i.p.v. de gebruikelijke € 70,-. Daarmee is tenminste een deel van ons drankgelach gisteravond betaald.
Vervolgens is het weer drie kwartier het groene weggetje langs Derreen Garden volgen, waar we deze keer zeehondjes op een eiland voor de kust zien. Vervolgens gaat het over weer zo’n smal verhard weggetje flink omhoog naar een pas, waar het volgende dal verschijnt: Tuosist. Boven op de pas is het vaste prik: nog eenmaal achterom kijken naar waar we afgelopen dagen waren en dan pas afdalen. In dit geval niet tot het dorp want via smalle weggetjes gaat het rechtstreeks naar de volgende pas.
Die bereiken we via een paadje door woest gebied, dus het is weer wat zwaarder maar ook mooier. De beloning is ook groter: vóór ons liggen een paar prachtige meren en na nog wat lopen, komt het meer waar we vannacht in de buurt willen slapen ook in zicht: Lough Inchiquin met rechts hogerop in het dal een hoge waterval. Wat een afwisseling weer! Een prima plek voor onze lunchpauze met koffie.
Daarna is het steil afdalen door hoog zompig gras en voor de eerste keer hebben we last van kleine muggen. Die hebben we tot nu toe gelukkig nog niet gezien. Halverwege de afdaling staat een bordje met “boulder burrial”. We hebben alle tijd, dus sjouwen we zonder rugzak op en neer naar wat een steencirkel met grote steen in het midden blijkt te zijn. Het is behoorlijk overwoekerd, maar wel mooi en bijzonder, mede vanwege de ruige omgeving.
Daarna is het nog een stuk afdalen tot een volgende steencirkel die erg mooi ligt naast het meer met uitzicht op de waterval. Daardoor en ook omdat hier een weg loopt, is die ook drukker bezocht. We moeten even wachten om geen andere mensen op de foto te krijgen.
Zo is het toch alweer vier uur geworden en tijd om een kampeerplek te zoeken. De volgende pas op en af wordt te laat en vermoeiend en bovendien is het hier met het meer en de waterval idyllisch. Langs het smalle verharde weggetje vinden we een brede inhaalplek met mooi uitzicht en een vlak stuk gras. Het is nog te vroeg om de tent op te zetten, dus nemen we al wat wijn met pinda’s. Er komen een paar auto’s en tractors langs en iedereen zwaait. Dat blijft ook zo als de tent staat. Een boer stopt voor een praatje “I liv’ here all me live”. Leuk zo.
Na onze aardappel, ui, soja maaltijd uit een zakje (een soort beton zo voelt het in de maag), liggen we om half negen in bed. De zon is nu achter de bergen en het is koud, maar we hebben wel mooi een paar uur van deze plek en het uitzicht kunnen genieten. Ook als we in bed liggen komen er nog tractors en auto’s langs. Zo nu en dan wordt nog getoeterd.