2015 12 Derrylacky - Inistioge
Maandag 27 juli Etappe 23
We zijn aardig bijgekomen van de 22 km. gisteren en zijn klaar voor opnieuw meer dan 21 km. wandelen. Gelukkig is het droog met zelfs wat blauwe plekken in de lucht en dat is beter dan we verwachtten. Nu hopelijk ook nog betere wegen dan gisteren, want dat was een aanfluiting.
Na het inpakken en ontbijt zitten we al direct op bosweg en in een mooi zompig en bemost bos. Dat blijft zo wel vier kilometer lang en het is genieten met verre uitzichten. Vervolgens vullen we bij een boer het water bij en houden we de eerste pauze met koffie na 2 uur lopen op een driesprong van wegen in de zon. Nu we weer water hebben, kan ik me ook weer eens scheren.
Vanaf hier zijn het tot Inistioge alleen nog onverharde wegen of paden door bos en mooi heuvelgebied. Wat een verschil met gisteren! De topper is een oude landweg van 2 km. lang die voor een deel tot voetpad is dichtgegroeid. De haag erlangs is zo groot, dat het een woest land gevoel geeft, bijna een hooggebergte plateau. Mooie uitzichten ook.
Behoorlijk moe lunchen we op Mount Alto, terwijl we daar nog zeven kilometer moeten. In 4 dagen meer dan 80 km. is toch zwaar. Het is ook nog veel dalen, dus dat hakt er extra in. Gelukkig is er weer genoeg te zien met hele stukken rododendrons en op het laatste stuk langs de Nore rivier steile bos-en rotswanden. Hier boven op het plateau ligt Woodstock House met een uitzichtpunt en mooie tuinen en dat gaan we waarschijnlijk morgen op onze rustdag bezoeken.
Tegen vijf uur zijn we in Inistioge en dat blijkt een heel pittoresk dorpje te zijn: een groot plein met bomen, een paar pubs met terrassen, twee kerken en een lange oude boogbrug over de rivier. Nog bijzonderder: vanaf het plein kijk je overal naar weilanden rondom, dus meer bebouwing dan het plein lijkt er niet te zijn.
We checken in bij Woodstock Arms, wel de grootste pub op het plein, en vervolgens is het douchen, rusten, de was doen en die overal in de kamer te drogen hangen. Ook de tent die nog van vanmorgen nat was, wordt nu gedroogd. In de pub is het Guinness, prima pizza eten en terwijl ik het verslag bij schrijf, gaat Marion het oude kerkhof verkennen. Het is trouwens wel een leuke pub: sfeervol ingericht en door de diverse toeristen ook nog aangenaam druk. We gaan evengoed niet te laat naar de kamer om op bed verder bij te komen met wat TV.