2015 17 Enniscorthy
Zaterdag 1 augustus Rustdag
We hebben toch weer slecht geslapen. Deze keer niet door de warmte, maar deze kamer is koud en vochtig en het bed ligt niet lekker. Het prima ontbijt met de Zwitsers in de mooie eetkamer zorgt ervoor dat we toch wakker worden. Liz is er nu ook. Ze is aardig en welbespraakt, maar ook wat chaotisch. Door die file gisteren loopt van alles door elkaar heen, maar het maakt niet uit: ze zal onze was draaien en we moeten naar een andere kamer verhuizen (wat ons wel goed uit komt).
Volgens het internet uitzoekwerk gaat om 11 uur de bus naar Enniscorthy, ons rustdag doel. We hebben dus alle tijd om in het centrum een grote gascartridge te kopen bij iemand die heel geïnteresseerd is in de diverse routes en die hijzelf per mountainbike doet. Vervolgens kopen we bij de grote Spar het eten voor morgen en bij de Vodafone winkel een prepaid sim-only card om weer te kunnen bellen.
Nadat alles naar de B&B is gebracht staan we mooi op tijd bij de bushalte, maar er komt geen bus. Wat nu? Het is bank holiday weekend, dus misschien gaat hij niet. Uiteindelijk bellen we bij een tankstation een taxi en die brengt ons naar Enniscorthy. Er zit geen meter in onze ‘taxi’ en hij vraagt € 30,- voor de 20 km. Voor Ierse begrippen is dat best veel, maar we hebben geen been om op te staan dus gewoon betaald. Hij is wel zo aardig om ons bij de centrale bushalte af te zetten en daar zien we dat om 18u. een bus terug gaat. De terugweg zal dus wel goedkoper worden.
We lopen over de oude brug omhoog naar het centrum. Daar staan massa’s eetkraampjes, een podium en in een straat wordt al een mini-gevecht tussen de Engelsen en Ieren uitgevoerd. Morgen is hier de re-enactment van de Ierse opstand van 1798 en dit is daar een voorschot van. Overal in het stadje komen we mensen in oud Ierse kleding of oud Engelse militaire kleding tegen. Groen tegen rood.
We bezoeken het National 1798 Rebellion Centre en dat is een prachtig opgezet multimediaal museum waarbij deze opstand in het grotere perspectief van de Verlichting en andere Europese opstanden van het verarmde volk tegen de kleine groep zeer rijken wordt geplaatst. In Ierland was rond 1600 nog 60% van de grond van Ieren, eind 18e eeuw was dat nog maar 5%. De rest was toen in Engelse handen. Dan krijg je vanzelf onvrede.
Terug in het centrum maken we een rondje markt en bekijken we het kleine kasteel van buiten. Vervolgens duiken we een drukke pub in. Hier blijven we de rest van de middag want het is erg gezellig met veel verklede mensen die het grote evenement van hun stadje vieren. We maken veel contact en praten vooral lang met Michael, die we eerder – verkleed – in het museum met zijn kleinzoon hebben gezien. Hij en ook anderen zijn vooral bezig om dit evenement in stand te houden en door te geven aan de jeugd. Jongeren onder de 30 krijgt men namelijk niet meer gepord om met de re-enactment mee te doen. Het zou toch jammer zijn als dit soort cultuur verloren gaat.
Na een broodje nemen we de mini-bus terug naar Bunclody waar we in de eetkamer nog een salade eten en de wijn van gisteren op maken. Met Liz spreken we af dat een taxi ons morgen terug naar Clonegal zal brengen, want haar vriend moet werken en alle gasten willen op andere tijden ontbijten.