2015 21 Iron Bridge - Glenmalure
Woensdag 5 augustus Etappe 30
Qua kou viel het nog wel mee vannacht, of we wennen eraan. Waarschijnlijk dat laatste want ‘s morgens is het volgens de thermometer maar 10°C. De tent is kletsnat en die gaan we ook niet meer droog krijgen: het miezert al tijdens het ontbijt en de neerslag wordt steeds sterker. Daarom zijn we al vanaf het opstaan in volle regenbepakking (broek, jas en rugzakhoes).
De route gaat direct fors omhoog en Marion komt niet goed in haar wandelritme. Gelukkig krijgen we alweer snel vlakkere boswegen met waarschijnlijk ook hier en daar uitzicht, maar door de regen en mist zien we daar eigenlijk niets van. We komen langs de eerste van de drie schuilhutten op de Wicklow Way en juist daar is het net even wat minder regen, dus kunnen we een klein beetje van de omgeving zien. Het is een leuke schuilhut die aan drie kanten dicht is en met een slaapgedeelte op hout. Er is zelfs een gastenboek.
Door zompig, bemost bos en heidegebied gaat het verder. Onze leefwereld reikt niet verder dan 100 meter, maar dat is al voldoende om te zien dat dit prachtig is. Ook het pad is afwisselend, met ook weer eens een stuk over bielzen. Na onze lunchpauze met koffie in de regen beginnen we ondanks onze regenkleding toch wel aardig nat te worden. Dankzij een inspannende steile afdaling over een modderig en glad maar wel prachtig pad vergeten we de nattigheid gelukkig.
Jammer dat juist een van de mooiste etappes in het water valt. Het is nog een geluk dat het vandaag maar 13 km. is. Als we dan een dag door de regen moeten wandelen, dan maar een korte. Of die vier tegenliggers van vandaag dat ook vinden is overigens de vraag.
Tegen drie uur zijn we in Drumgoff in het Glenmalure dal. We hebben hier een huisje gehuurd en krijgen er ook een, maar wel iets eenvoudiger en goedkoper dan we hebben geboekt. Later denken we dat dat toch wel heel slecht is, want we hebben dit al een half jaar geleden vastgelegd. Maar goed: we zitten droog, hebben warme thee, een warme douche en proberen onze natte kleren te drogen door het elektrische fornuis aan te zetten. De verwarming doet het namelijk niet.
Na wat uitrusten en verslag schrijven gaan we naar de vlakbij gelegen Glenmalure Inn. Die is groot en zit behoorlijk vol. Het is een bont gezelschap van toeristen die van deze regendag maar het beste proberen te maken. We kunnen nog net een plek aan de bar bemachtigen en mogen daar straks ook eten.
Het wordt best nog een aardige middag en avond met een paar Saint Kevins Red Ales en het bekijken van de mensen die hier zijn: twee Nederlandse koppels die de hele middag kaarten maar wel hun eigen drank nuttigen, een man en vrouw die somber voor zich uitstaren en niks zeggen, een Franse vader en zoon, een groter Duits gezelschap met kinderen. We eten prima vegetarische lasagne en na een half uurtje naar matige live music te hebben geluisterd, gaan we toch maar rond negen uur naar ons huisje. Het lijkt bijna droog te zijn, dus hopen we dat onze laatste tocht morgen beter dan vandaag wordt.