2016 1 Glendalough - Carrigroe
Zaterdag 25 juni Etappe 32
Vanmorgen om kwart voor negen thuis vertrokken en om 13:50u. weer op de plek waar we dik 10 maanden geleden eindigden: De monastic city van Glendalough. Twee Engelse vrouwen met hun kid’s maken de startfoto en zijn zeer geïnteresseerd in onze expeditie. Het is prima weer, maar toch houden we al heel snel onze lunchpauze in het hotel waar we vorig jaar hebben overnacht want we hebben alleen nog gereisd en niks gegeten. En zo kunnen we ook onze waterzakken vullen.
Na een uur gaan we echt op pad en al snel gaat het omhoog, het bos in, de Wicklow Way volgend, weg van de drukte. We zitten direct in de sfeer met oude bemoste muurtjes en varens. Na nog een laatste uitzicht terug op Glendalough en het eerste hert volgen we een bosweg en dalen we over een erg mooi paadje naar een voetgangersbrug over de Glenmacanass River. We zijn pas een uur onderweg en al helemaal in een andere wereld, hoewel de rugzakken zo’n eerste dag altijd behoorlijk zwaar zijn.
Er volgt een paadje omhoog en dan het eerste uitgestrekte heidegebied. Prachtig! Bij een schuilhut zetten we koffie en rusten we wat. Twee Franse jongens passeren en we praten een kwartier vooral over materiaal en lichtgewicht trekken. Grappig dat in plaats van wijn in een plastic zak en vriesdroogmaaltijden, zij een sixpack glazen ciderflesjes en steak met bonen meeslepen. Ze werken/studeren in Dublin en doen dit soort tochten in het weekend. Mooi dat ze dit nu al zo waarderen.
Nagenietend van dit gesprek dalen we af naar het volgende dal en moeten daar genoeg water voor vanavond en morgen scoren, want pas over 20 km. zijn er weer huizen. Dat is geen probleem, omdat een boer een pijl met ‘water’ heeft neergezet en een buitenkraan heeft aangelegd. Zo zijn we helemaal voorzien.
Op de brug van Oldbridge rusten we nog een keer en eten we studentenhaver voor wat extra energie. Het valt qua weer enorm mee, maar qua lopen nog niet zo. Toch bereiken we nog voor acht uur de hellingen bij Carrigroe, waar precies op de plek waar ik hoopte te kunnen kamperen we een mooie en vlakke plek met uitzicht op het langgerekte Lough Dan vinden. Mooi! Er passeren nog twee meiden en een oudere man die de hond uitlaten. De laatste glundert meer dan ik ooit in mijn leven gezien heb, als ik de match aanroer: Ierland tegen Frankrijk morgen in het EK. Heel leuk.
We eten uit zakjes ‘chili couscous’ en dat is prima te eten. Zeker met een glas wijn erbij, meegenomen in de Platipus. Het koelt helaas heel erg af en de kleine muggen vallen ons ondanks de Deet teveel lastig, zodat we al tegen negen uur onze tent induiken. Het is nog volop licht.