2016 11 Moelfre - Llangoed
Dinsdag 5 juli Etappe 41
Hoewel het aardig bewolkt is, is het wel droog vanmorgen. Terwijl we ontbijten met een gekookt eitje, droogt de tent op een afrastering van de camping en kunnen de grotendeels oudere caravanners ons uitvoerig bekijken. Een vrouw biedt ons in bijna onverstaanbaar plat Engels nog koffie aan. Om acht uur zijn we opgewekt weer aan het lopen. Het pad gaat al snel door massa’s varens die nog nat zijn van de regen gisteren. Ook nu denken we dat dat niet lang duurt en blijft de regenbroek uit, waardoor we al snel weer kletsnat zijn en het water de schoenen in loopt. Voor de tweede keer een verkeerde keuze gemaakt.
Na een zandstrand en een kaap blijven de varens, maar komen er ook boven en onder ons krijtrotsrichels. Weer een ander landschap! Voor we het weten zijn we bij Benllech, een echt toeristendorp met veel caravanparken eromheen met een soort boulevard waar een paar Victoriaanse hotels en villa’s staan. De fotokaart van het fototoestel blijkt vol en gelukkig hebben we een reserve bij ons. Geen idee hoe die 4GB zijn opgeraakt. Panoramafoto’s of zelfontspannerfoto’s?
Nadat we foto’s hebben gemaakt van de heuvels vol stacaravans, dalen we af naar Red Wharf Bay, nog zo’n toeristendorpje. Bij een leuke maar nog gesloten pub zetten we zelf koffie. De enorme Red Wharf Bay is nu bijna gevuld met water, maar bij eb is dit een strand van 6 km. lang en en 2 km. breed. Evengoed moet ook dan de volle 8 kilometer om het strand heen worden gelopen, vanwege een diepere geul. We lopen langs de waterrand door, maar kunnen op een gegeven moment niet meer verder: het water verspert ons de weg en het hoogtepunt van de vloed duurt nog zeker een half uur. Dat is balen. In wachten hebben we geen zin, dus we lopen om: zeker 3km. over saaie verharde weg door het binnenland. Later bedenk ik dat we dat kleine stukje ook nog wel hadden kunnen waden, maar dat is achteraf.
We lunchen weer op het strand, slechts 1 kilometer verder dan waar we dik een uur geleden landinwaarts moesten gaan. Gelukkig is het droog, hoewel het nog steeds wat bewolkt blijft. Het resterende deel langs Red Wharf Bay gaat gelukkig voortvarend: vlak en fijn hard zand, planken bruggetjes en een betonnen zeewering zorgen ervoor dat we goed kunnen doorlopen. Het zal namelijk gaan inhouden dat deze tocht 25 kilometer lang wordt, en we zijn nog moe van de vorige dagen. Bovenop de heuvelrug weer landinwaarts tegen een oud ringfort aan houden we in de volle zon nog een pauze. We krijgen Llandudno, ons einddoel, en de bergen van Snowdonia al in beeld en dat lijkt allemaal niet zo ver meer. Het zal echter nog een paar dagen duren.
Vandaag eerst nog naar onze camping voor deze nacht. Die ligt net achter Llangoed en daarvoor moeten we een stuk van het Isle of Anglesey Coastal Path af. We volgen daarbij een goed onderhouden public path naar een opgeknapte Normandische motte: een leuk en bijna onontdekt vierkant fortje van 1000 jaar oud met vier torens bovenop een kunstmatige heuvel midden in het bos. Niet veel later zijn we op camping Kingsbridge waar we een rustige plek kiezen die volgens de eigenaresse het langst zon zal hebben. Zo wordt het een zomerse bijkomavond van deze monstertocht.