2016 12 Llangoed - Talybont
Woensdag 6 juli Etappe 42
We kunnen na deze laatste nacht in de tent gelukkig alles droog inpakken. Net als het sanitair op deze camping is ook ons (zelf meegenomen) ontbijt luxe: gekookt eitje, yoghurt, koffie en brood met Cheddar. Via een public path dat dwars over een golfbaan loopt, dalen we af naar Beaumaris. Het kasteel daarvan ligt prachtig tegen de zee aan met op de achtergrond de bergen van Snowdonia. Na tal van foto’s van het kasteel en het sfeervolle en wat chique stadje, drinken we wat bij de kleine pier. Na de warme middag en avond gisteren, blijven nu wel de truien aan.
Hoewel we hier in druk bevolkt gebied komen en ik me van de natuur weinig meer had voorgesteld, loopt een deel van de route nog door mooie verwilderd gebied boven op het plateau naar Menai Bridge. Dit plaatsje is genoemd naar de hangbrug die hier in 1826 is gebouwd en de Isle of Anglesey met de rest van Wales verbindt. We lunchen op een betonnen pier net voordat we die brug oversteken. We zien zowaar nog een dolfijn. De stroming onder de brug is nu met vloed enorm en angstaanjagend, er wordt zelfs met rubber boten op geraft.
We verlaten met deze mini Brooklyn Bridge, die evengoed nog 30 meter hoog is, Anglesey en daarmee ook het teken met de witte vogel op de groene achtergrond. Vanaf nu volgen we het Wales Coast Path, dat is aangegeven met een gele schelp op een blauwe achtergrond. We lopen langs de kust door een bos met een voor ons veel te groot aantal trappen omhoog en omlaag naar de uiterste punt van Bangor, waar de Pier ligt. Die is erg mooi en lang en er zijn nog aardig wat toeristen. Van Bangor zelf, een kleine universiteitsstad, krijgen we verder weinig mee: het pad volgt de kust en de stad ligt wat verder in het binnenland. Na een lange pauze met wat pints of smooth volgt nog een mooi pad over een oude spoorlijn door een rivierdal en dan lege verharde wegen door braakliggend land. Die zijn waarschijnlijk voor de crisis aangelegd voor industrie…
Om half zes zijn we bij Abbyfield, een pub/restaurant waar we twee nachten zullen blijven. Morgen kunnen we dan onze rustdag met Mount Snowdon vullen. Dankzij bus en tandradbaan zal dat geen energie gaan kosten. Om half zeven zitten we beneden voor ons maal: een grote moot zalm op pesto/aardappelpuree. Heel lekker. De pub loopt nog aardig vol voor de wedstrijd Wales – Portugal die door Wales wordt verloren (0-2). Jammer dat de meeste aanwezigen niet zoveel om voetbal lijken te geven en continue aan het praten zijn of Facebook checken op hun mobiel. De man naast me zeg nét als er een goal valt dat op Facebook iets over de wedstrijd staat. Ik heb geen zin om hem uit te leggen dat de wedstrijd op TV gebeurd en niet op Facebook.