2016 13 Penrhyn Castle
Donderdag 7 juli Rustdag
Ondanks de spoorlijn die echt op maar 10 meter van onze kamer loopt, hebben we prima geslapen. Vanuit Nederland weten we via SMS dat het vandaag een regendag gaat worden, dus Snowdonia gaat niet door. Daarom staan we wat later op, wordt rustig ontbeten, de was gedaan en opgehangen in de kamer, het verslag bijgeschreven en worden de blaren verzorgd. Dit zijn onze eerste blaren na bijna 800 km.!
We vertrekken pas na twaalf uur te voet naar het nabijgelegen Penrhyn Castle. Dat is het slecht weer alternatief. Ondanks dat we er in vogelvlucht echt vlakbij zijn, is het toch nog zo’n 20 minuten lopen omdat er maar één officiële toegang tot het park is. Het kasteel is werkelijk gigantisch. Megalomaan kun je zeggen. Een echt stinkend rijke familie heeft dit 200 jaar geleden laten verbouwen en kosten noch moeite gespaard. De buitenkant is al enorm met tig torens van verschillende hoogtes, binnen is het onwerkelijk. Het doet me wat denken aan het Alhambra, zo uitbundig is alles met abstracte patronen versierd, vooral de ontvangsthal en het trappenhuis. De ontbijtkamer, eetkamer, bibliotheek en slaapkamers zijn juist overdadig gedecoreerd met veelkleurig behang, schilderijen en meubels. Er zijn hier meer dan 200 kamers!
Tevreden met het bezoek van dit kasteel lopen we door het park terug naar Abbyfield. Na nog wat verslag schijven, was en rusten zijn we om half 7 weer beneden voor het eten. Vanavond is het rustiger omdat Wales niet speelt, en ook wat gezelliger. We nuttigen wijn en eten zowel voor-als hoofdgerecht: mosselen en scholletjes of gesmolten brie salade en vegetarisch groentenpotje. Het is weer voortreffelijk. We komen aan de praat met een wat merkwaardige 65 jarig man: Ian. We komen aan de weet dat hij longboats ombouwde tot huizen, nu gepensioneerd is en zo links en rechts wat vrouwen heeft. Hij leeft nu in een busje en heeft in Devon een stuk grond gekocht om te gaan wonen. Dit soort excentriekelingen lijken hier in Engeland toch meer voor te komen dan waar dan ook. We gaan pas na elf uur naar bed, eigenaar Erroll begint al af te sluiten.