2016 15 Capelulo - Llandudno
Zaterdag 9 juli Etappe 44
Om half 9 ontbijten we, als enigen. Het is deze keer een nog vetter ontbijt dan de gebruikelijk: zelfs de champignons lijken gefrituurd. Nou ja: we hebben nog bijna 20 km. te lopen vandaag, dus dat gaat er wel vanaf. Volgens de voorspellingen wordt het de hele dag regen, dus gaan al direct de regenbroeken en-jassen aan en de hoes over de nu behoorlijk lichte rugzak. Na een half uur door miezerregen over een nat varenpaadje zijn de schoenen en voeten evengoed nat.
Tot Conwy kunnen we afscheid nemen van de bergen en het is ondanks de miezerregen goed uitzicht over deze uitlopers van Snowdonia en na een uur ook over Conwy en vooral het grote kasteel. Dit is net als Beaumaris een van de vele kastelen die door Eduard de eerste rond 1280 is gebouwd ter bescherming van Engeland (of de onderdrukking van Wales). Anders dan Beaumaris is dit kasteel echter wel afgebouwd, dus een stuk hoger en indrukwekkender. Conwy is met de intacte omwalling en het kasteel een topattractie, dus het barst er van de toeristen. Het is wel heel sfeervol en niet schreeuwerig toeristisch.
Na ‘a pot of tea’ om de voeten te laten drogen, steken we de voetgangersbrug over en zijn we anderhalf uur zoet met een wandeling langs de kust over een fietspad langs duinen. Achter ons is uitzicht op de bergen waar we vandaan komen en voor ons ligt Great Orme. We hebben de mogelijkheid om 6 kilometer in te korten door binnendoor naar ons eindpunt op de boulevard van Llandudno te lopen, maar omdat het toch droog is geworden en we anders te lang in Llandudno op de trein moeten wachten, lopen we de geplande route helemaal.
Daar krijgen we geen spijt van, want ondanks dat dit een verharde weg is en het gedurende het eerste deel enorm waait, is het een prachtige kaap met de weg daarin uitgehakt. Als waardig afscheid van deze twee weken krijgen we ook nog een heel deel van de noordkust van Anglesey te zien. Om 16u. komt de drukke pier van Llandudno in zicht en even later wordt de eindfoto met bordje op de volle boulevard gemaakt. Het is hier windstil, zodat het in T-shirt kan.
Het was (weer) een bijzondere ervaring deze tocht: we hebben afscheid genomen van Ierland, de kust van Anglesey was boven verwachting mooi en we komen steeds meer in dichtbevolkt gebied, waar toch nog veel natuurschoon blijkt te zijn. Vergeleken met het platteland in Ierland wordt het lastiger om contacten te leggen en wordt het ook onpersoonlijker. Dat wordt wat gecompenseerd door het landschap en de cultuur. Over zes weken zijn we weer hier en we verheugen ons er nu al weer op.