2016 21 Llanarmon-yn-Ial - Llangollen
Donderdag 24 augustus Etappe 49
We hebben prima geslapen in dit luxe appartement voor maar £60,-. Na ons eigen ontbijt lopen we eerst naar de community shop en kopen en yoghurt en shortbread. Het is weer wat mistig, maar de temperatuur is net als gistermorgen prima.
Via een kleine weg bereiken we na 3 km. weer Offa’s Dyke Path. Door vlakke weilanden met mooie hagen en bomen en een groep patrijzen (?) komen we al snel in het volgende dorp: Llandegla. Ook hier ligt een community shop. Die is nieuw dit jaar omdat de Postoffice annex dorpswinkel werd gesloten. In de oude dorpsschool waar de winkel is, drinken we een pot koffie en kopen we wat brood.
Door weilanden klimt ons pad omhoog naar een groot productiebos voor papier. Het doet wat denken aan de Ardennen met een smal pad omhoog langs een beekje en dennenbos. Er groeien hier enorm veel bosbessen, maar we plukken maar een handvol omdat we voordat de winkels sluiten in Llangollen willen zijn. Mijn rechterbergschoen heeft namelijk een scheur van 5 cm. en ik wil nieuwe kopen in de outdoor shop. Dat is eigenlijk schandalig slecht: schoenen van €130,- die na twee jaar helemaal op zijn. Geen Hanwags meer! Vanwege de extra 1cm. die ik onder de hak moet laten zetten, hoop ik ook nog een schoenmaker te vinden die dat tijdens onze rustdag morgen kan doen. We treuzelen dus niet, maar gaan zeker ook niet jagen.
Na het grote bos komen we op een nog grotere heivlakte met hier en daar bielzen op het pad. Onverwacht en prachtig! Het blijft wat mistig vandaag, maar om te wandelen is dat zeker zo lekker. Ook hier is weer bijna niemand, alleen een Engels stel dat Zuid-Noord loopt en hun bagage laat vervoeren.
We lunchen aan de rand van dit heideplateau waar de weg afdaalt naar World End: een C-vormige rotswand die voor ons het begin is van een soort canyon wandeling: de randen van Eglwyseg Mountain zijn hier namelijk steile rotswanden met daaronder een kiezelhelling. Offa’s Dyke Path loopt over die kiezelhelling en het wordt steeds ruiger naarmate we Llangollen naderen. We genieten twee uur volop van dit bijna Alpiene landschap en maken talloze foto’s. Het stel van eergisteren komt langs en het blijken Nederlanders te zijn. Ook zij laten hun bagage vervoeren, maar ze zijn daardoor wel afhankelijk van breng-en haalplekken. Dat was ook zo in Bodfari. Ze hadden zich al afgevraagd waar wij toen om half vijf nog heen gingen, want daarna kwam niets meer om te slapen: vrij kamperen dus.
We dalen af naar Llangollen en zijn daar om half vijf. Het is snel inchecken in de B&B en nog voor vijf uur hebben we een nieuw gasbommetje én ik nieuwe bergschoenen. De hak gaat nog moeilijk worden, want ook hier zijn schoenmakers schaars geworden. In Wrexham liggen er twee, maar die stad ligt hier 20 km. vandaan, dus bussen, en is groot (45000 inwoners), dus zoeken. Morgen maar eens kijken wat we gaan doen.
Terug in de B&B maken we kennis met onze gastechtpaar John en Heather die werkelijk alles voor ons willen doen. We krijgen in ieder geval onze was in twee rondes gewassen en gedroogd, terwijl zij zelf vanaf morgenmiddag naar een folk festival gaan, maar tussendoor nog een nacht (morgen) voor hun gasten terugkomen. Ze wijzen ons een hardware-shop waar we misschien iets van materiaal voor die hak kunnen vinden en geven ons tips over restaurants. Gewoonlijk zouden we hier kunnen eten (ze hebben 10 jaar een restaurant gehad), maar vanavond is het te laat en morgen zijn ze niet hier.
We gaan daarom uit eten en doen dat in de wijnbar van het stadje, waar niet alleen wijn maar ook eten te krijgen is. We eten er vier voortreffelijke kleine gerechten (je kunt kiezen tussen kleine en grote porties, een beetje zoals in Spanje dus) en eindigen met twee kaassoorten, houmous, olijven en crackers. Heerlijk met een lekkere Sauvignon Blanc erbij. Ondertussen is het gaan regenen en lijken we ook nu weer geluk te hebben met de rustdag. Zoals altijd liggen we niet veel later dan negen uur in bed.