2018 5 Lessay - le Haut de Bingard
Woensdag 23 mei Etappe 86
We ontbijten pas om half 9, want vanavond gaan we vrij kamperen en het heeft geen zin al rond 17u. op het eindpunt te zijn (en veel verder dan 20 km. gaan we niet maken). Bij het echt Franse ontbijt eten we onze eigen kaas en de hotelbaas zegt dat we niet de enigen zijn want een vaste Duitse gast doet dat ook altijd. Voor deze overnachting, aperitief, diner, fles wijn en ontbijt zijn we € 110,- kwijt. Het is goed betaalbaar, het Franse platteland!
Marion begint op haar nieuwe slippers ondanks dat de halve rustdag de hiel goed heeft gedaan: niets forceren nog. Aan de achterkant van het dorp doen we inkopen bij een grote supermarkt. Daar staat zowaar ook een pizza-automaat: klaar in 3 minuten. Dat is modern, maar de Fransen zijn ook weer heel traditioneel, want er is geen enkele fles wijn met schroefdop te krijgen. We lossen dat op door met het zakmes de kurk voor de helft weg te snijden en de rest door te drukken. Zo kan de wijn toch mee in de wijnzak en blijft de zware fles hier.
Onze tocht gaat de eerste tien kilometer vandaag vooral door bos waar links en rechts nog aardig wat sloten vol met water staan, terwijl het toch echt al een week droog is. Blijkbaar is dit een veengebied, zoals op een kaart ergens stond. We komen een rugzakwandelaar van onze leeftijd tegen: een Engelsman die de GR223 volgt en op weg is naar Cherbourg. Het is een van de weinige GR-wandelaars tot nu toe. We lunchen met tomaat-mozzarella aan de rand van het dorp Pirou waar een picknicktafel staat en we aan een buitenkraan bij een school water pakken. Wat een luxe!
Het hoogtepunt van vandaag moet het kasteel van Pirou worden en juist als we daar aankomen lopen gaan de poorten open. Dat is goed gepland, want de lunchpauze duurt hier 2 uur, dus we hadden ook nog een hele tijd kunnen wachten. Het kasteel is zeker de moeite waard. Het stamt uit de 12e eeuw, uit de tijd dat St. Germain s/Ay nog een haven was, en heeft een hele serie poorten, torens en een slotgracht. Heel sfeervol.
De legende gaat dat de Noormannen deze burcht belegerden en toen ze niets meer hoorden, het toch maar bestormden. Ze troffen alleen een bedlegerige grijsaard aan die vertelde dat de inwoners zich in grijze ganzen hadden betoverd en waren weggevlogen. Daarop staken de Noormannen alles in de fik en nu komen elk voorjaar de ganzen terug om het toverboek te vinden, want zonder dat worden ze nooit meer mens. In het najaar gaan ze onverrichterzake weer weg.
Vanaf hier gaat Marion weer verder op haar bergschoenen (en nu gitzwarte voeten). Goed ingetaped voelt dat goed. Eerst krijgen wat saaie vlakke kilometers door weilanden. We verlaten voor twee dagen de hoofdroute en volgen de GR223B die landinwaarts langs Coutances loopt, waar we onze rustdag zullen houden. Het alternatief hier was nog meer strand en duinen langs een steeds drukker bebouwde kust.
We koken in Geffosses achter het gemeentehuis waar net als in bijna elk dorp een openbaar toilet ligt. Handig voor water! Het is vandaag één van onze vaste zakjesmaaltijden: de voortreffelijke nasi-cashew van Adventure Food. Pas rond half 7 verlaten we dit sfeervolle granieten dorp en lopen we nog vijf kilometer om vrij te kamperen.
We zoeken gewoonlijk vooraf een gebied uit dat zich volgens de kaart hier goed voor eigent: vlak, ver van bebouwing en met beschutting door bos. Ons zoekgebied blijkt deze keer echter een veengebied te zijn met tal van sloten waarin we zelfs wat ratten zien zwemmen. De weilanden bestaan uit hoog pijpjesgras, meestal een indicatie voor veel vocht. Dit kan moeilijk worden. Evengoed vinden we nog een vlakke en droge plek in een wei, waar wel hoog gras staat en morgen waarschijnlijk alles kletsnat zal zijn. Om acht uur zetten we onze tent op en na een beker wijn liggen we om 9 uur in de behoorlijke warme tent.