2019 14 Veigné - Courcay
Donderdag 13 juni Etappe 122
Door het gefotografeerde kaartje wordt het vandaag een korte etappe, we schatten rond de 18 km. De verwachtingen zijn niet hooggespannen: het dal van de Indre is niet diep en we verlaten hier het gebied dat druk bevolkt is omdat het dichtbij Tours ligt. Qua weer is het in ieder geval veel beter dan gisteren: droog, zonnig, maar wel koud (dus nu nog de truien aan). Onze GR46 gaat de eerste kilometers inderdaad over doodsaai vlak plateau, maar na een uur duikt hij een dal in en dat is ronduit prachtig: flink bebost, hellingen, bronnen die aan de mergelhelling omlaag druppen, bemoste bomen en zelfs een echte Romeinse brug. Het is wel erg glibberen op de boswegen, maar dit is echt de moeite waard.
Na dit dal volgt weer wat plateau en de afdaling naar Cormery. We zijn daar al rond half een, terwijl het hier volgens de eerder bedachte route 16,5 km. zou zijn. Cormery heeft een abdij gehad en daar zijn nog wat resten van over. Die overtreffen onze verwachtingen, want naast de toren en hier en daar wat gebouwen staat ook de helft van de kloostergang nog overeind. Het is wat zoeken, want het stadje is op de oude abdij gebouwd, dus hier en daar tussen een paar gewone huizen staat ineens een stuk abdij. Heel mooi en eigenlijk mooier qua ervaring dan het toeristische en opgeknapte Fontenay.
Onze grote lunchpauze houden we wat verder bij het gemeentehuis van Truyes, waar natuurlijk een picknicktafel staat; deze keer geen WC-gebouwtje. En hoelang we hier ook blijven, via een vlak verwilderd weggetje door de natte uiterwaarden van de Indre met veel populieren en kikkers, zijn we al om 15u. in Courcay, onze geplande overnachtingsplaats. We zijn moe genoeg om aan die planning vast te houden. Zeker nu blijkt dat hier langs de Indre niet alleen een strakke grasmat met picknicktafels ligt, er is ook een gemeentelijk WC-huisje, een vers broodautomaat én een bar met terras die open is. Dat is de zoveelste meevaller deze dag. We blijven bijna drie uur op dit terras, ondertussen in de volle zon en zetten dan de tent op achterin het grasveld. Niet te veel in het zicht, want vrij kamperen mag nog steeds niet.
Rond 19u. gaan we uit eten in het restaurant aan de overkant en dat is OK, maar haalt het niet bij het gemiddelde menu du jour die je voor ruwweg € 12,- kunt krijgen. We zijn nu het dubbele kwijt (maar avondeten is altijd duurder). Om 21u. liggen we in bed en kunnen we terugkijken op een verrassende dag.