2019 6 Saumur
Woensdag 5 juni Rustdag
Ook hier zijn het de kikkers en vogels die ons een beetje van onze nachtrust beroven. Het weer is daarbij ook nog eens een stuk minder: zwaarbewolkt en zelfs koud. We ontbijten op ons prachtige overdekte randonneurs terras en zijn al om half tien naar de stad. Het uitzicht vanaf de brug is ondanks het grauwe weer heel mooi: statige huizen en mooie bomen langs de Loire kade en daarboven het kasteel. De Loire staat echter zo laag dat overal de bodem te zien is. Gisteren hadden we al aan de andere kant van het eiland gezien dat hij daar zelfs droog lag. Dat schijnt sinds heel lang niet meer te zijn voorgekomen.
We klimmen door de stad naar het kasteel en maken massa’s foto’s. Vooral de ligging boven de stad is magnifiek. Omdat kastelen en kerken ons qua interieur niet echt interesseren, sparen we op het entréekaartje en besteden we dat geld aan een kop koffie vlakbij het kasteel als het nog verder dichttrekt en gaat regenen. We zijn op tijd hierboven geweest. Terug in de stad duiken we een café in voor een kop thee in afwachting van midi, het Franse sein voor de lunch. Wat moeten we anders met dit weer? Ons geplande tapasrestaurant is op woensdagen dicht, dus komen we in een eenvoudiger zaakje terecht voor een eenvoudiger lunch: sandwich vega, omelet, friet.
Door de regen lopen we naar de enige wijnkelder op loopafstand van het centrum: Louis de Grenelle. De winkel/ontvangstruimte ziet erg chique uit, een beetje Champagnehuis-achtig. Het is dan ook voornamelijk mousserende wijn die ze hier maken. Samen met een ander Nederlands stel krijgen we een rondleiding door de caves en daarna een proeverij van 5 wijnen. Dit redt onze verregende dag: erg leuk en leerzaam. Zo weten we nu dat naast de druivensap ook suiker, gist en wat klei in de flessen wordt gedaan. Het wijnbezinksel klit samen aan de klei in de plastic kroondop en wordt bevroren verwijderd net voordat de flessen worden verkocht (en krijgen dan de bekende Champagne kurk). Dit wijnhuis is met vier miljoen flessen het kleinste van de 7 wijnhuizen in Saumur, dus er gaat genoeg geld in om. We kopen de fles die ons het beste bevalt en lopen met een stuk betere zin terug de stad in.
Omdat een schoen van Marion bijna uit elkaar valt, gaan we bij een schoenmaker naar binnen met de vraag of hij onze vakantie kan redden. De oude man is er een kwartier mee bezig, maar het lukt. De dag wordt steeds beter! We kopen nog wat bij la Vie Claire (de Franse Ekoplaza) en kijken op de hoofdstraat op ons eiland waar we vanavond kunnen eten. Eigenlijk is alles op woensdagen dicht, dus wordt het dan maar weer het campingrestaurant. Om 17u. zitten we op ‘ons’ terras aan de rosé Champagne. Het gebruikelijk verslag schrijven, puzzelen en spelletjes doen. Er strijken nog wat fietsers neer: deze keer twee Engelsen die onafhankelijk van elkaar van Saint Malo naar Nice fietsen: ze zijn kletsnat en koud. Het is weer leuk om met dit soort rondtrekkers contact te hebben. Bij het eten komen we naast een ouder Engels stel te zitten: nu natuurlijk met een camper, maar vroeger te voet rondtrekkend en kamperend. Herinneringen...