2019 26 Lys St. Georges - la Châtre
Maandag 26 augustus Etappe 133
Ook vandaag staan we op tijd op. Bijzonder: de tent is kurkdroog. Om 7.15u. zijn we op pad en het voordeel van zo vroeg wandelen is dat je vaak wild ziet. Al snel zien we een hert en dan: drie dikke op bever lijkende beesten. Later blijken dit muskusratten of beverratten te zijn. Die moeten het met deze droogte heel zwaar hebben. We ontbijten op een plein in Tranzault en daar is niets: geen bakker, geen café, zelfs geen kraan of toilet. Wat een armoede. En de hoeveelheid huizen die te koop staan blijft maar stijgen. We lopen twee uur door weer wat vlakker gebied zonder huizen naar Sarzay. Daar staat een heel aardig kasteel zoals kinderen ze zouden tekenen: vierkant, vier torens en hoog. Er ligt een terras waar we wat drinken. Sandwich staat op de kaart maar dat kan blijkbaar toch niet. Om te kunnen betalen moeten we de eigenaresse zelfs expliciet vragen, want ze is oh zo druk bezig met een leverancier. Tja: commercie zit de meeste Fransen niet in het bloed.
Vanaf Sarzay loopt onze GR een stuk samen met een van de Compostella-routes. Dat is direct te merken aan de schelpen, bordjes en chambres d’hôtes. Deze route is duidelijk populairder dan de onze. Over een kaal en droog plateau (nog even een stukje Berrichonne) loopt ons pad naar la Châtre. Het is weer bloedheet en twee schaduwpauzes moeten worden ingelast. Ook vandaag moet water worden bijgevuld omdat onze meer dan vier liter water weer op zijn.
La Châtre ligt op een plateau tegen de Indre, maar wij komen over een nog hoger plateau dus zien de stad en kerk al kilometers van tevoren liggen. In het centrum ploffen we binnen in een café neer; het terras is te warm! Nadat we zijn bijgekomen doen we inkopen in een grote Carrefour en lopen we het laatste half uur naar de camping die stroomopwaarts boven de Indre ligt. De route volgt hier de Indre die weer wat smaller is en links en rechts flinke steile hellingen heeft. Morgen op onze rustdag zullen we via dit pad het stadje verder gaan bekijken.
De camping is een luxe camping, maar gelukkig is het hoogseizoen voorbij en is het er rustig. We zetten de tent op een plateau 30 meter boven de Indre en douchen en doen de was. Dat laatste is hier gratis! Om half acht eten we in het goed aangeschreven restaurant en het zit dan ook vol. Prima eten. Het valt echter nog meer op dan gebruikelijk dat er geen groenten bij het voor-en hoofdgerecht zitten: aardappelen in enige vorm en dat is het. Voor een keer prima, maar morgen eten we hier niet. Omdat alles vol hangt over George Sand, een bekende (?) Franse schrijver en we van mening verschillen of dat een man of een vrouw was, vragen we dat na. Het blijkt een vrouw te zijn geweest, maar omdat het not-done was voor vrouwen om te schrijven in die tijd (1850), had ze een mannennaam aangenomen en droeg ze pantalons. We sluiten deze prima avond af met een Irish Coffee. Dat was lang geleden.